Sąd Okręgowy w Suwałkach został powołany mocą dekretu Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego z dnia 16-01-1919r.
Dekret z 4 lutego 1919r. rozciągał na suwalszczyznę przepisy, dotyczące urządzenia sądownictwa, umiejscowienia konkretnych sądów, wynagrodzenia urzędników oraz kosztów obowiązujące w okręgu Sądu Apelacyjnego w Warszawie któremu miał podlegać.
Przepisy wykonawcze do dekretu Naczelnika wyznaczyły datę jego otwarcia na dzień 9 marca 1919r., w gmachu Sądu przy ulicy Głównej. Był to dawny budynek rosyjskiego sądu guberialnego wybudowany pod koniec XIX wieku przez władze carskie.
Suwalszczyzna, po 1918r. i odzyskaniu przez Polskę niepodległości była pozbawiona władz sądowych.
Władze niemieckie, które nadal okupowały tę część kraju, dotychczas nie przeszkadzały w organizacji cywilnych władz Polski. Na początku marca 1919r. Tymczasowa Rada Obywatelska w Suwałkach, została powiadomiona, że niemiecki komendant wojskowy, osób – działających w imieniu Rządu Warszawskiego – nie uznaje. Mimo tego prezes Tymczasowej Rady Obywatelskiej zwrócił się na piśmie z prośbą o zezwolenie na otwarcie Sądu. Wobec sprzeciwu ze strony władz niemieckich, mianowany prezesem Walery Roman, po naradzie z sędziami, uznał, iż przed otwarciem Sądu, należy porozumieć się z władzą niemiecką. Odbyła się konferencja komendanta niemieckiego z Prezesem Walerym Romanem, która nie przyniosła rozstrzygającego rezultatu.
Nie mogąc czekać 9 marca 1919r o godz. 9:30 w pokoju sędziowskim, w obecności kilkunastu sędziów i urzędników, Walery Roman dokonał formalnego otwarcia Sądu Okręgowego w Suwałkach. Obecni przy otwarciu byli Prokurator Stanisław Giżycki, sędziowie okręgowi Antoni Naumowicz i Kaliks Chojnacki, sędziowie pokoju Cyprian Zahorski, Włodzimierz Sobolewski, Leon Zatryba, sędzia śledczy Franciszej Rekłajtys.
Od 10 marca 1919r rozpoczęła się praca organizacyjna Sądu Okręgowego w Suwałkach i podległych mu sądów pokoju.
Początkowo warunki działania sądu były bardzo ciężkie i zdarzały się nawet napaści na sądy jak i na samych sędziów.
11 czerwca 1919r., banda żołnierzy niemieckich dokonała napaści na sędziego S. Zatryba którego przebito bagnetem podczas posiedzenia w Sądzie Pokoju w Sztabinie..
12 czerwca 1919r. w Krasnopolu przez Litwinów został aresztowany i wywieziony następnie do Kowna sędzia Pokoju Nieciuński. Podobny los spotkał przebywającego na odpoczynku w majątku Budwiecie sędziego śledczego Zygmunta Olszewskiego. We wrześniu został on zatrzymany przez władze litewskie i wywieziony do Kowna. Przebywali tam do około miesiąca czasu i następnie zostali zwolnieni.
16 czerwca 1919r. w Płocicznie oficer niemiecki, pod groźbą użycia broni, zmusił sędziego śledczego Rekłajtysa do zaniechania czynności śledczych w sprawie zabójstwa robotnicy tamtejszego tartaku.
25 lipca 1919r. w Augustowie żołnierze niemieccy uwolnili z aresztu 2 osoby aresztowane na mocy decyzji sędziego śledczego – a 14 sierpnia 1919r w Filipowie oddział niemiecki zajął lokal sądowy, uniemożliwiając prowadzenie spraw. Jak widać warunki funkcjonowania sądów były wówczas nie tylko ciężkie ale i zagrażające fizycznie samym sędziom.
25 sierpnia 1919r Niemcy opuścili Suwałki. Do miasta wkroczyły oddziały wojska polskiego.
Od tego czasu praca i funkcjonowanie sądownictwa z niewielką przerwą w lecie 1920r przebiegała bez większych zakłóceń.
W lipcu i sierpniu 1920r. powiaty : suwalski i sejneński zostały zajęte przez Litwinów, a powiat augustowski przez bolszewików. Polskie władze sądowe zmuszone były ustąpić i Sąd Okręgowy w większości został ewakuowany.
Na miejscu pozostał jedynie Prezes, starsi sędziowie i personel kancelarii.
Litwini sprowadzili do Suwałk swoją milicję, urzędników, rozpoczynając likwidowanie urzędów. Z Mariampola, 14 sierpnia, przybył prezes tamtejszego Sądu Okręgowego Stankunas, celem organizacji własnego sądownictwa. Zgodnie z rozporządzeniem litewskich władz wojskowych, zażądał zamknięcia sądu i przekazania budynku oraz sprzętu. Pełniący obowiązki prezesa prokurator Naumowicz odmówił. Wówczas sprowadzono warty wojskowe i obstawiono sąd. Przystąpiono do wywożenia akt sądowych, dowodów rzeczowych ,wyposażenia biurowego, mebli na Litwę.
Zabrano nawet kilka pak bielizny i innych rzeczy które były darem Amerykańskiego czerwonego Krzyża dla miejscowego więzienia.
Ponieważ Litwini nie mieli wystarczającej obsady, usiłowali nakłaniać polskich funkcjonariuszy sądu do pracy u nich. Nikt jednak, pomimo gróźb, nie wyraził zgody na pracę u okupantów.
Oto relacja sędziego pokoju o wkroczeniu wojsk litewskich do Puńska.
i zachowaniu wobec polskich władz sądowniczych :
Wójt Puńska przybył wraz z milicjantami, jeden z nich zażądał opuszczenia zajmowanego przeze mnie mieszkania, zwracając się do mnie w te słowy „ Litwin z polakiem za nic w świecie nie może żyć pod jednym dachem”.
Zawdzięczając jednak interwencji Wójta Puńska do którego zwróciłem się o pomoc, zostawiono mnie w spokoju, a milicjanci ulokowali się w sąsiedniem z mojem mieszkaniem pokoju. Niezadowoleni z tego, żem został w mieszkaniu, urządzali oni mnie co noc kocią muzykę.
Jak tylko lokal Sądu zajęty został przez wójta i Milicjantów, wspomniany wyżej Kupstas zerwał za pomocą żerdzi godło znajdujące się nad wejściem do Sądu, które zniszczono przez niego i jego towarzyszów.
Po dokonaniu tego bohaterskiego czynu jeden z uczestników krzyknął „ wyrzućcie go z mieszkania” – wskazując przytem ręką w stronę gdzie stałem. Ujął się za mną niejaki Romanowski – właściciel sąsiadującego z Sądem domu.
Dwa dni dano mi spokój, tylko baby mieszkające w jednym ze mną domu, prześladowały mnie na każdym kroku wyrządzając mi różne przykrości.
Dnia 26 lipca oznajmił mnie milicjant, że mam stawić się do Naczelnika Powiatu Sejneńskiego do Łozdziej. Wywieziono mnie do Łozdziej pod eskortą dwóch milicjantów.
Naczelnik powiatu nazwiskiem Kubilus, zaraz na wstępie zapytał mnie czy nie wmięszałem się do spraw politycznych, a otrzymawszy odpowiedź zaprzeczającą spytał się co mnie sprowokowało pozostać w Puńsku. Odpowiedziałem mu, iż pozostałem z tej prostej przyczyny, że Puńsk należy do Polski i że nie poczuwam się do żadnej winy, która zmusiłaby mnie do ucieczki. Rozmowa toczyła się w języku litewskim.
Po tej odpowiedzi pan Kubilus zaproponował mi odpowiedni Urząd na Litwie, a gdy propozycję odrzuciłem, zażądał natychmiastowego wyjazdu mego z Puńska zapytując jednocześnie telefonicznie Komendanta miasteczka Łozdzieje, czy nie ma przeszkód ku powrotowi memu do Puńska.
Nie wiem jaka była odpowiedź komendanta, tylko pan Kubilus oświadczył, że mogę powrócić do domu pod warunkiem, że natychmiast wyjadę poza granicę litewską. Na to mu powiedziałem, iż żądanie jego dla mnie nie jest wykonalnym, gdyż wyjazd z Puńska wobec stanu politycznego, połączony jest z nadzwyczajnym wydatkiem dla mnie zgoła niemożliwy i że niech da mnie furmankę, tylko za najmniejszą cenę. Otrzymawszy taką odpowiedź pan Kubilus zrobił propozycję następującą: Litwini dadzą z jego nakazu furmankę do Szypliszek, a stąd zabiorą mnie Polacy. Po długich debatach stanęło na tym, że mogę pozostać w Puńsku do chwili zajęcia Sumału przez Litwinów.
Po powrocie do Puńska Milicjanci oraz Kupstas ponownie zażądali opróżnienia mego mieszkania. Trzeba było znowu zwrócić się do wójta Gaceńki o pomoc, który i tym razem nie dał mną poniewierać.
Korzystając z życzliwego dla mnie usposobienia Gaceńki, prosiłem go o oddanie mi akt, ksiąg i reszty majątku Sądu, lecz otrzymałem odpowiedź, że uczynić tego nie może, a wszystko będzie zachowane w całości.
Dnia 4 sierpnia wpadł do mego mieszkania Kupstas w towarzystwie bab i zażądał opuszczenia mego mieszkania do dnia następnego, stwierdził, że w przeciwnym razie meble moje wyrzucone zostają na ulicę.
A żeby uniknąć straty materialnej i gwałtu ze strony motłochu, postanowiłem wyjechać z Puńska, co uczyniłem 5 sierpnia, gdyż w Puńsku nie znalazłem ani jednego pokoju, gdzie mogłemby ulokować swoje rzeczy.
W dniu wyjazdu, kiedy już część rzeczy ułożona była na furmankę, zjawił się milicjant i zażądał kategorycznie zapłacenia Kupstasowi 1200 marek niemieckich czyli 4800 marek polskich za lokal Sądu z groźbą, że w przeciwnym razie zaaresztuje moje rzeczy.
Szczęściem mojem wybawił mnie z kłopotu sekretarz Urzędu Gminnego Łapiński, który wyjaśnił Milicjantowi, że żądanie jego nie ma podstawy prawnej i że jeżeli Kupstas ma jaką pretensję za lokal, to winien zwrócić się o stanowisko do Rządu polskiego. Wyjaśnienie to miało pożądany dla mnie skutek, bo pozwolono zabrać rzeczy.
Dnia 9 października odwiedziłem Puńsk, byłem w lokalu Sądu i widziałem, że szafę
i balustradę stanowiące własność Sądu zabrano , lokal zajęty był przez żołnierzy polskich.
Z ust woźnego Sądu dowiedziałem się, iż biuro i 2 krzesła zabrał wójt Gacenko, 2 krzesła wywiózł żołnierz litewski. Drugiego dnia po wycofaniu się wojska polskiego z Puńska , co się stało z aktami, księgami woźny nic powiedzieć mnie nie mógł. Ze słów tegoż woźnego – wiadomem mnie jest, iż lokal Sądu obecnie zajmują policjanci polscy.
Okupacja nie trwała długo i po rozbiciu bolszewików w bitwie nad Wisłą, również oddziały litewskie zaczęły wycofywać się z terenów polskich.
29 sierpnia 1920r Litwini uciekli z Suwałk, a następnego dnia do miasta wkroczyła polska kawaleria.
Z tym dniem też Sąd Okręgowy wznowił swoją działalność. Niestety jak wspomniano wcześniej Litwini zabrali i wywieźli księgi hipoteczne oraz szereg innych dokumentów sądowych, co spowodowało znaczne trudności w pracy. Próby ich późniejszego odzyskania nie dały rezultatu. Również na terenie przygranicznym zdarzały się jeszcze utrudnienia.
Dalsza praca Sądu aż do wybuchu II wojny światowej przebiegała już bez większych komplikacji.
Skład Sądu w latach 20-tych stanowili: Prezes, 5 sędziów okręgowych, 4 sędziów śledczych, Prokurator, 3 podprokuratorów, 3 sekretarzy, 1 starszy rachmistrz, 3 podsekretarzy, 1 skarbnik, 16 kancelistów, 4 woźnych sądowych, 16 sędziów pokoju oraz po 16 sekretarzy kancelistów i woźnych przy sądach pokoju, 1 pisarz hipoteczny przy Sądzie Okręgowym w Suwałkach i 3 pisarzy hipotecznych przy sądach pokoju w Suwałkach, Sejnach, Augustowie oraz 3 aplikantów.
Do okręgu Sądu Okręgowego w Suwałkach należały : Urząd Prokuratorski, Sądy Pokoju w : Suwałkach, Augustowie, Sejnach, Filipowie, Puńsku, Sztabinie i Wiżajnach, jak też rewiry sędziów śledczych w Suwałkach, Augustowie, Sejnach, Urząd Komorniczy, Archiwum Hipoteczne, Kancelaria Notarialna przy Wydziale Hipotecznym (notariuszami byli m.in :Władysław Smoleński i Bolesław Monikowski, Antoni Radliński )
Sąd Okręgowy w Suwałkach obejmował : Suwałki, powiat suwalski, augustowski i część powiatu sejnejskiego. W jego ramach działały :
Sąd Pokoju I okręgu w Suwałkach który za właściwość miał miasto Suwałki za wyjątkiem terenu poza mostem kolejowym na Czarnej Hańczy, rzeki, kanału, ulicy Kolejowej, dworca kolejowego a Sąd Pokoju II okręgu – teren wyłączony z I plus gminy powiatu suwalskiego: Kuków, Huta, Koniecbór, Jeleniewo, Sejny, Zaboryszki, Andrzejewo.
Inne sądy pokoju w okręgu obejmowały teren :
w Filipowie – gminy: Filipów, Wólkę, Czostków, Przerośl, Pawłówkę
w Wiżajnach – gminy: Wiżajny, Kadaryszki, Lubowo, Wisztyniec.
w Sejnach – miasto Sejny plus gminę- Krasnopol, Giby, Berżniki, Krosnowo.
w Augustowie –miasto Augustów plus gminy Kolnica, Bargłów, Szczebro-Olszanka, Dowspuda
w Krasnymborze – gminy : Lipsk, Krajankę, Sztabin, Dębowo.
w Sopoćkinach – gminy : Wołłowiczowce, Żabno, Balla Wielka, Hołynka.
Sędzia Śledczy powiatu suwalskiego obejmował swoja właściwością miasto Suwałki oraz powiat suwalski. Adekwatnie do tego sędzia śledczy powiatu augustowskiego za teren działania miał miasto Augustów oraz powiat augustowski a sędzia śledczy powiatu sejneńskiego( z siedzibą w Augustowie ) miasto Sejny oraz gminy Krasnopol. Giby, Berżniki, Krasnowo.
Wynagrodzenia pracowników wymiaru sprawiedliwości były przyzwoite. I tak na dzień 23.04.1921r. zarabiali oni :
Prezes Antoni Naumowicz 2400 marek – wynagrodzenie zasadnicze, plus 2100 dodatek stażowy
Sędzia okręgowy 2400 marek plus 1800 marek dodatek stażowy (Wyrzykowski, Mieziński, Sobolewski, Rekłajtys). Podobnie zarabiali prokuratorzy -Podprokurator Marian Hryniewicz 2400 marek plus 600 marek dodatku a sędzia śledczy Edwin Żene – 2400 marek plus 1300 marek dodatku. Już nieco mniej otrzymywali sędziowie pokoju: Józef Chełmiński, Walerian Bugajski- 1800 marek. Wynagrodzenie pracowników sądów było juz znacznie mniejsze. Kancelistka zarabiała 600 marek a starszy kancelista 800 marek plus około 200- 300 marek za wysługę lat. Pozwalało to jednak na godne życie.
Dla zobrazowania dochodów należy przypomnieć, że w 1921r . za wysłanie karty pocztowej z Kudowy Zdroju do Berlina trzeba było zapłacić 15 fenigów. Pierwszego maja 1920r. cena jednego kilograma masła wynosiła 45 marek a kilogram chleba w 1920r. kosztował 2,37 marki, mąka kosztowała 2,80 marki za kilogram. Dochody te jednak w okresie ogólnoświatowego kryzysu niedługo stały się iluzoryczne. Już 1 listopada 1923r. pół chleba kosztowało 260 miliardów marek. Funt mięsa 3,2 biliona marek.
W roku 1923 w suwalskim sądownictwie pracowali:
Prezes Antoni Naumowicz.
Sędziowie okręgowi : Antoni Wyrzykowski, Józef Nieuciński, Władysław Sobolewski, Franciszek Rekłajtys, Edwin Żene.
Pisarz hipoteczny Władysław Synonowicz.
Sędzia Śledczy Józef Smoliński, Bolesław Nowacki. W sądzie pokoju I okręgu w Suwałkach -Sędzia Józef Chełmiński , II okręgu – sędzia Walerian Bugajski .W sądzie pokoju w Filipowie sędzia Edmund Rylski a w Wiżajnach sędzia Zygmunt Lesiewicz.
Skład ten niewielki sposób ulegał zmianom. W 1926 roku Antoni Naumowicz był nadal Prezesem Sądu Okręgowego w którym pracowali
sędziowie : Władysław Sobolewski, Francisek Rekłajtys, Edwin Żene, Marian Hryniewicz, Bolesław Nowacki oraz sędziowie śledczy : Aleks Koronowski, Romuald Rejnhardt. W sądach pokoju I okręgu w Suwałkach urząd swój piastował nadal sędzia Józef Chełmiński wraz z sędzią zapasowym – Ignacym Podziewskim, w II Okręgu sędzia Robert Krukowski.
W sądzie Pokoju w Sejnach pracował wówczas sędzia Witold Karniłowicz.
W roku 1929 :Antoni Naumowicz – prezes ,Władysław Sobolewski – vice prezes, sędziowie okręgowi : Edwin Żene, Andrzej Tarnowski, Bolesław Nowacki, Artur Szmejl oraz sędzia śledczy: RomualdRejnhardt i Aleks Koronowski
Naczelnikiem Sądu Powiatowego w Suwałkach był wówczas sędzia Robert Krukowski. W sądzie tym pracował również sędzia Henryk Jan Wrzesiński.
W sądach pokoju pracowali również m.in :
Józef Białaszewski, Antoni Leśkiewicz (Wiżajny), Edmund Rylski (Filipów), Leopold Zatryb(Augustów), Ignacy Podziewski, Leon Kaławjć (Sejny), Józef Wnorowski (Krasnybór), August Sokolik (Sopoćkinie).
Większość sądów pokoju po 1924 uległa likwidacji a po wprowadzeniu nowego prawa o ustroju sądów powszechnych – w 1928r. część z nich przekształcono w sądy grodzkie .W 1929 roku w Sądzie Okręgowym w Suwałkach pracowało 9 sędziów sądu okręgowego ( w tym prezes sądu), z których 3 prowadziło śledztwa. Istniały podległe mu 4 Sądy Grodzkie w: Suwałkach, Augustowie, Sejnach i Sopoćkunach.
Instancją odwoławczą był dla nich Sąd Okręgowy w Suwałkach. Mimo, że Sąd Okręgowy w Suwałkach zaliczał się do mniejszych w kraju to jednak i wówczas miał co robić. Dla przykładu ilość spraw karnych w I- szym pięcioleciu jego działalności wynosiła 1.378, w II- im już 2.373. Podległe mu sądy pokoju rozpoznały w tym czasie odpowiednio 92.872 spraw karnych i 34.537 spraw cywilnych.
Sąd Okręgowy był podzielony na wydziały: Cywilny, Karny, Odwoławczy, Rejestru Handlowego.
Przy Sądzie Okręgowym funkcjonował urząd prokuratora .
Istniał on od 1919 roku, to jest od początku wprowadzenia sądownictwa polskiego w Suwałkach. W jego skład wchodzili : prokurator i 3 podprokuratorów oraz kilku pracowników kancelaryjnych . Po 1924 roku został zredukowany o 1 posadę podprokuratora. Duża liczba spraw w latach 1924 – 1927 spowodowała, iż kilkakrotnie prokurator występował z wnioskami o powiększenie stanu etatowego podległego mu urzędu. Motywował to zwiększającą się z roku na rok ilością aktów oskarżenia i innych spraw, w których ubrał udział prokurator. Podawał ,że zwiększała się stale liczba spraw. I tak dla przykładu w 1924 roku sporządzono 110 aktów oskarżenia ze śledztw wstępnych, w następnym roku 131 a w 1926 już 158. Ponadto prokurator zajmował się skargami apelacyjnymi. W 1924 roku było ich – 24, w 1925 roku – 22, w 1926 roku – 17. Oprócz posiedzeń sądowych (średnio po 5 tygodniowo), sesji wyjazdowych do miasta Augustowa, posiedzeń gospodarczych, ogólnych zebrań, Urząd Prokuratorski angażował się również w działania komisji kwalifikacyjnych dla niższych funkcjonariuszy Policji, sprawdzaniem akt osobistych więźniów oraz kontrolą 4 miejsc odosobnienia. Niestety Prokurator przy Sądzie Apelacyjnym w Warszawie nie podzielił propozycji zwiększenia etatów w Urzędzie Prokuratorskim i jego obsada nie zmieniła się już do końca działania sądu okręgowego.
W urzędzie tym pracowali jako jego szef prokurator – Stanisław Karczewski następnie Marian Hryniewicz oraz podprokuratorzy : Wacław Kalinowski, Andrzej Tarnowski, Artur Szmejl, Robert Krukowski (niektórzy będą później sędziami), Wacław Esterson, Antoni Markowski i Antoni Radziukiewicz (w 1929r. i 1931r. przeniesieni do Grodna i Białegostoku) oraz aplikant Salomon Erdrejch.
W latach 1928-33 w Sądzie Okręgowym w Suwałkach urzędowało 3 sędziów śledczych, z tego dwóch w siedzibie Sądu Okręgowego a jeden w Augustowie. Stosownie do tego, terytorium Sądu Okręgowego, podzielono na 3 rewiry śledcze: I rewir powiatu suwalskiego obejmujący miasto Suwałki i 8 gmin pow. suwalskiego, II rewir powiatu suwalskiego do którego wchodzą miasto Sejny i 10 gmin pow. suwalskiego i rewir powiatu augustowskiego, obejmujący miasto Augustów i cały powiat augustowski. W całym okręgu np. w 1920r. wszczęto 172 śledztwa.
W Sądzie Grodzkim w Suwałkach pracowało 3 sędziów. Pracował on pod znacznym obciążeniem i dla przykładu można podać ,że w 1929r. miał on do rozpoznania 4867 spraw karnych i 3356 spraw cywilnych i 1197 spraw zbiorowych czyli razem 9420 spraw, co dawało ponad 3000 spraw na jednego sędziego.
Już od 1924r. pojawiały się projekty, wysuwane przez Nadzwyczajnego Komisarza Oszczędnościowego, zniesienia Sądu Okręgowego w Suwałkach. Główną przyczyną był stosunkowo niewielki obszar i zaludnienie okręgu oraz oszczędności jakie zamierzano tą drogą uzyskać. Względy ekonomiczne były jednak hipotetyczne. Prezes Antoni Naumowicz, w piśmie do Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 29 sierpnia 1924 r., komunikował, że włączenie okręgu suwalskiego do innego, musiałoby pociągnąć dodatkowe koszty, związane z jego funkcjonowaniem: zwiększoną obsadą a zwłaszcza wydatkami na sesje wyjazdowe, wyjazdy sędziów śledczych, transporty więźniów, przejazdy świadków i biegłych. Podnosił również trudności komunikacyjne i znaczne odległości od innych ośrodków sądowych. Również za pozostawieniem dotychczasowego Sądu Okręgowego w Suwałkach przemawiał fakt posiadania dobrych warunków lokalowych w gmachu rządowym. Nie bez znaczenia było też położenie przy granicy z Prusami i Litwą. Państwa te w przygranicznych miejscowościach – Ełk i Mariampole utrzymywały w nich siedziby sądów okręgowych.
Tymczasowo projekty o zniesieniu Sądu Okręgowego w Suwałkach ustały. Wracano do nich jednak co jakiś czas: w 1927 r i 1929 r. Ostatecznie rozporządzeniem Prezydenta RP z 5-08-1933r., zniesiono Sąd Okręgowy w Suwałkach i włączono go do okręgu Sądu Okręgowego w Grodnie, a Zarządzeniem Ministra Sprawiedliwości z 6-08-1933r. w Suwałkach utworzono jedynie Wydział Zamiejscowy tego sądu na powiaty augustowski, sejnejski, suwalski.
II. Sędziowie, pracownicy suwalskich sądów i prawnicy z nimi związani
1.Prezesi Sądu Okręgowego w Suwałkach
Walery Roman
Walery Roman – Urodził się 12-09-1877r. w Kalwarii, po ukończeniu Wydziału Prawa na Uniwersytecie Warszawskim, rozpoczął praktykę w sądzie. 6 grudnia 1917r. został mianowany podprokuratorem Sądu Najwyższego w Warszawie, a 20 lutego 1919r Naczelnik Państwa, mianował go pierwszym Prezesem Sądu Okręgowego w Suwałkach.
Od 15 stycznia 1921r. mianowany Naczelnikiem Poleskiego Okręgu Administracyjnego. W 1924r. został Prokuratorem przy Sądzie Najwyższym, a potem oddelegowano go do prac w Radzie Ministrów. W 1928r. został senatorem z woj. białostockiego, uzyskując najlepszy wynik w okręgu. W latach 1925-1945 prowadził w Warszawie kancelarię notarialną. Po wojnie ponownie otworzył kancelarię i do 1950r. pracował jako p.o sędziego i notariusza przy Sądzie Okręgowym w Warszawie. Później odmówiono mu delegacji do pełnienia obowiązków notariusza. Zmarł na udar mózgu 25.10.1952r. w Warszawie i został pochowany na Powązkach.
Następnym prezesem został Antoni Naumowicz – na zdjęciu poniżej
Urodził się 20-12-1863r. w Suwałkach. Po ukończeniu Uniwersytetu Warszawskiego, wydziału prawa, rozpoczął praktykę w sądzie i od 1902r. pełnił funkcję Prokuratora. Od 15 stycznia 1921r. do 1929r. był Prezesem Sądu Okręgowego w Suwałkach.
Następnym prezesem był Stefan Wodziński (na zdjęciu poniżej ,w środku)
2.Sędziowie okręgowi:
Władysław Sobolewski (wiceprezes – na zdjęciu poniżej)
Franciszek Rekłajtys – W 1919 roku Sędzia śledczy na m. Suwałki i powiat, (przeszedł w 1928r. na stanowisko wiceprezesa Sądu Okręgowego w Grodnie),
Kaliks Chojnacki – Urodził się 14 października 1865r. w guberni wołyńskiej. Od 1895r. do marca 1918r. zajmował stanowisko adwokata przysięgłego w guberni witebskiej. 20 lutego 1919r. mianowany sędzią Sądu Okręgowego w Suwałkach. 5 marca 1920r. przeniesiony na stanowisko sędziego Sądu Apelacyjnego w Wilnie.
Wacław Iwaszkiewicz
Urodził się 13-09-1886r w miejscowości Kurnysz gubernii Symbirskiej Absolwent gimnazjum w Symbirsku.. W 1911r. ukończył Uniwersytet w Kazaniu i rozpoczął aplikację w Sądzie w Sybirsku. Pracował jako aplikant w rewirach śledczych do roku 1918 w Omskiej Izbie Sądowej. Następnie jako Sędzia Śledczy w Sądzie Okręgowym w Tobolsku w latach 1919- 1920 , potem ewakuowany do Kurhanu i Końska. Od roku 1925 żonaty z Ellą Alicją Johansen
Od 24.03.1926 roku sędzia śledczy na miasto Augustów( 13.04.1926 roku złożył ślubowanie).
Zmarł 31.05.1927r. ( prawdopodobnie popełnił samobójstwo – powiesił się).
Bolesław Nowacki – Ur. 31.03.1880r. Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu w Petersburgu. Od 1920r. sędzia śledczy Sądu Okręgowego w Suwałkach na powiat augustowski.
Edwin Żene – ur. 1882r. Absolwent Uniwersytetu Noworosyjskiego, wydziału prawa. Sędzia śledczy.
Aleksander Kornowski – Urodził się ok. 1870r. Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 20.01.1985r. do 15.08.1919r. w sądownictwie rosyjskim, od 12.08.1925-28r. w sądownictwie polskim. Sędzia śledczy II rewiru powiatu suwalskiego, w latach 30 sędzia Sądu Okręgowego w Suwałkach
Robert Krukowski
W sądownictwie od 1922r. W 1927r. sędzia pokoju 2 okręgu w Suwałkach, 1929r. naczelnik Sądu Grodzkiego a następnie wiceprokurator przy Sądzie Okręgowym w Suwałkach, w latach 30-tych sędzia Sądu Okręgowego w Suwałkach, po wojnie w latach 1947-48 – sędzia okręgowy w Sądzie Grodzkim w Suwałkach.
Artur Szmejl – Urodził się 11 stycznia 1874 roku w Moskwie. Jego ojcem był Artur Robert Szmejl, a matką Aleksandra z Mozbachów. Po ukończeniu gimnazjum filologicznego Świętego Piotra i Pawła w Moskwie w 1895 roku, wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu w Kijowie, który ukończył w 1899 roku. W tym samym roku został aplikantem przy Sądzie Okręgowym w Mierzynie (koło Kijowa), przy czym do 1903 roku pełnił również obowiązki sędziego śledczego, pomocnika sekretarza i sekretarza sądu. Pod koniec 1903 roku przeniósł się do Sądu Okręgowego w Tomsku, gdzie w roku następnym został mianowany nadliczbowym sędzią pokoju. Wydelegowano go do pełnienia obowiązków, w I i II okręgu, sędziego śledczego przy tymże sądzie do spraw szczególnej wagi. W 1904 roku został mianowany sędzią pokoju III okręgu powiatu blińskiego. Był jednocześnie sędzią śledczym. Następnie zajmował stanowisko sędziego pokoju i sędziego śledczego w Krasnym Jarze i w I okręgu w Jałtorskim (okręgu tobolskim). Od 1911 roku był sędzią śledczym II okręgu Białtorowsku. Od 1918 roku do 1920 roku był sędzią Sądu Okręgowego w Tomsku, kiedy to Sąd ten został zniesiony po zajęciu miasta przez bolszewików. Na skutek ciężkich chorób żony Heleny i syna Stanisława do Polski udało mu się wyjechać dopiero latem 1923 roku. 21 sierpnia 1923 roku został mianowany podprokuratorem przy Sądzie Okręgowym w Suwałkach. Następnie sędzia w sądzie Okręgowym w Suwałkach.
Rejnhardt Romuald – Ur. 18.07.1890r. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu w Moskwie. W polskim sądownictwie zatrudniony od lipca 1919 roku.
Józef Nieciuiński – W roku 1923 przeniesiony z Sądu Okręgowego w Suwałkach, do Sądu Okręgowego w Lublinie.
3.Prokuratorzy
Marian Hryniewicz – ur. 1883r. Absolwent wydziału prawa Uniwersytetu Petersburskiego. Od grudnia 1918 roku zatrudniony na stanowisku podprokuratora w sądownictwie polskim. Od 1920 prokurator urzędu prokuratorskiego przy Sądzie Okręgowym w Suwałkach.
Karol Russocki – urodzony w 1919 roku. Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Noworosyjskiego. W roku 1919 podprokurator przy Sądzie Okręgowym w Suwałkach
Wacław Esterson – ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim w 1925r. i po odbyciu aplikacji w 1928r. zdał egzamin sędziowski. Od 14.11.28r. sędzia grodzki.Od 1930r. podprokurator przy Sądzie Okręgowym w Suwałkach (do 1931r. – potem przeszedł do adwokatury).
Wacław Kalinowski – urodził się 24 września 1878 roku. Jego ojcem był lekarz Feliks Kalinowski, matką Julią z Tejchertów. Rodzina Kalinowskich pochodziła z Suwalszczyzny. W powiecie sejneńskim jego dziadek miał majątek ziemski. Gimnazjum ukończył w Suwałkach w 1898 roku, a następnie ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu w Warszawie w 1902r. W 1902 roku był rachmistrzem w Izbie Skarbowej w Suwałkach, a następnie kasjerem w kasie guberialnej. 18 marca 1904 roku przeszedł do sądownictwa, obejmując posadę podsekretarza II Wydziału Karnego w byłym rosyjskim Sądzie Okręgowym w Suwałkach. W sądzie tym pracował jako podsekretarz, a potem kandydat do 23 listopada 1907 roku, kiedy to został mianowany sędzią śledczym IV rewiru powiatu szadryńskiego Sądu Okręgowego w Jekaterynburgu w guberni Permskiej. W czerwcu 1909 roku został przeniesiony na stanowisko sędziego śledczego III Rewiru Powiatu Kamyszłowskiego i na stanowisku tym pozostawał do 6 września 1919 roku. Następnie został ewakuowany w głąb Syberii i w sierpniu przybył do Irkucka. Tam za pośrednictwem Polskiego Komitetu wojskowego zrzekł się obywatelstwa rosyjskiego i przyjął obywatelstwo polskie. W dniu 30 października 1919 roku wstąpił jako ochotnik do V Dywizji Wojsk Polskich na Syberii. Pracował jako pisarz w punkcie zbornym w Irkucku i bazie intendentury. W 1920 roku z resztkami V Dywizji wyruszył drogą morska do Polski. W dniu 23 kwietnia 1920 roku, rozkazem dowódcy V Dywizji Wojska Polskiego, nadano mu stopień urzędnika sądowego Wojsk Polskich. Ze służby wojskowej został zwolniony w X.1920 roku, otrzymując 20 października nominację na podprokuratora przy Sądzie Okręgowym w Lublinie. 18 grudnia tego roku, na skutek własnej prośby, został przeniesiony na stanowisko podprokuratora przy Sądzie Okręgowym w Suwałkach.
Andrzej Tarnowski – urodził się 29 listopada 1877 roku we wsi Mekanowje – powiat częstochowski. Jego ojcem był Wincenty Jan Tarnowski, a matką Kunegunda Józefa z Bagowskich. W 1897 roku ukończył Gimnazjum Filologiczne w Częstochowie i rozpoczął studia na Wydziale Prawnym Uniwersytetu w Warszawie, który ukończył w 1902 roku. W 1904 roku został mianowany młodszym aplikantem przy Sądzie Okręgowym w Warszawie, a w roku następnym otrzymał nominację na stanowisko sędziego Gminnego III Okręgu Powiatu Wyłkowyskiego. Następnie, w tym samym roku, przeniesiono go do III Okręgu Powiatu Mariampolskiego. W 1908 roku został mianowany Nadliczbowym Sędzią Pokoju w okręgu Sądu Okręgowego w Tobolsku, w zachodniej Syberii. Jednocześnie był sędzią śledczym i notariuszem w swoim rewirze. Jako sędzia nadliczbowy, został delegowany do pełnienia obowiązków sędziego pokoju IV rewiru iszmińskiego powiatu. W tym rewirze pracował przez rok, a następnie w 1909 roku został mianowany sędzią pokoju II rewiru tiukalińskiego powiatu. W 1911 roku, w wyniku przeprowadzonej w Zachodniej Syberii reformy, rewiry mieszane sądowo – śledcze zreorganizowano w ten sposób, że rozdzielono funkcje sędziego śledczego i sędziego pokoju. Wobec powyższego od tego czasu Andrzej Tarnowski pracował wyłącznie jako sędzia śledczy, chociaż utrzymano oficjalna nazwę „ sędzia pokoju”. W 1916 roku piastował stanowisko sędziego pokoju I rewiru śledczego miasta Omska a w 1917 roku został sędzią okręgowym Sądu Okręgowego w Tobolsku. W 1918 roku w Zachodniej Syberii powstał Polski Komitet Wojenny z siedzibą w Nowomikołajewsku, który rozpoczął pracę nad formowaniem Wojska Polskiego i organizowaniem polskiej ludności. Andrzej Tarnowski wziął udział w tych działaniach jako emisariusz Polskiego Komitetu Wojennego na Okręg Tobolski. Z uwagi na opanowanie Zachodniej Syberii w 1919 roku przez bolszewików Andrzej Tarnowski zagrożony aresztowaniem w sierpniu 1919 roku wyjechał z Tobolska do Tomska, gdzie został przydzielony do tamtejszego Sądu Okręgowego.
W grudniu 1919 roku również Tomsk został zajęty przez Bolszewików, którzy natychmiast rozwiązali miejscowy Sąd Okręgowy. Z uwagi na ciężką chorobę żony Zofii, Andrzej Tarnowski nie mógł wyjechać. Został przymusowo zmobilizowany jako prawnik do pracy w wydziale sprawiedliwości w Tomsku i piastował stanowiska kancelaryjne. W 1920 roku, po klęsce Bolszewików pod Warszawą, władze bolszewickie wzięły zakładników z różnych sfer społeczeństwa polskiego i wtrąciły ich do więzienia. W tej grupie znalazł się i Andrzej Tarnowski. Przebywał tam kilka miesięcy, a następnie, z uwagi na zły stan zdrowia, uzyskał zwolnienie – zarówno z aresztu jak i ze służby. W 1921 roku zajął się organizacją powrotu Polaków do ojczyzny.
Z Tomska wyjechał 17 listopada 1921 roku. Do Suwałk przybył 22 stycznia 1922 roku i 28 lutego 1922 roku został mianowany podprokuratorem przy Sądzie Okręgowym w Suwałkach.
4. Sędziowie pokoju, sędziowie grodzcy, sędziowie śledczy
Walerian Bugajski – sędzia pokoju II – go okręgu miasta Suwałki. Urodzony w 1862 roku w m. Jastrząb ziemi Radomskiej. Ojciec 4 dzieci. W latach 1882- 1884 zatrudniony na stanowisku kancelisty. W latach 1884- 1899 pisarz sądów gminnych w okręgu I i II guberni piotrkowskiej, następnie w latach 1900- 1917 piastujący stanowisko komornika. W roku 1920 inspektor w więzieniu na Łukiszkach w Wilnie ( czerwiec – październik). Następnie do 01.01.1921 roku w Sieradzu. Od 16.03.1921 roku do 23.06.1923 roku ( data zgonu) sędzia pokoju.
Joachim Rutkowski – w 1919 roku Sędzia Pokoju w Sopoćkinach. Funkcji tej zrzekł się.
Leopold Zatryb – ur. 1856r. Sędzia pokoju w Augustowie.
Bolesław Nowacki – ur. 31.03.1880r. Absolwent wydziału prawa Uniwersytetu w Petersburgu. W sądownictwie polskim zatrudniony od 1920 roku. Sędzia śledczy na powiat Augustowski.
Ryltaż Edmund – ur. 1863r. Sędzia pokoju w Filipowie.
Aleksander Koronowski – ur. 1869r. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1895- 1919 zatrudniony w sądownictwie rosyjskim. Od 1925 roku zatrudniony w sądownictwie polskim. Sędzia śledczy z rewiru powiatu suwalskiego.
Zygmunt Olszewski
Urodzony 13 lutego 1887 roku w Rosji w m. Skopin. Od roku 1919 żonaty z Marią Glatman. Ojciec 2 synów Macieja i Romualda ( 1916r, 1919 r.). Absolwent szkoły realnej w Moskwie, a następnie Wydziału Prawa na Uniwesytecie Dowpackim i Kazańskim. Od roku 1914 młodszy kandydat. Od roku 1916 starszy kandydat do posad sądowych przy Sądzie Okręgowym w Kazaniu. Od 1917 roku sędzia śledczy rewiru miasta Moskwa. 23.12.1918 r. powołany przez Zarząd Kadry Obywatelskiej Okręgu Suwalskiego na Przewodniczącego Komisji Sądowej Odbiorczej i Tymczasowej Sędziego Śledczego Starostwa Suwalskiego. 28.02.1919 r. mianowany Sędzią Śledczym ( z wynagrodzeniem 860 marek) na rewir Augustów i powiat augustowski. We wrześniu 1919 roku podczas pobytu na urlopie w majątku Budwiecie powiat kalwaryjski został aresztowany przez władze litewski i wywieziony do Kowna. 29.09.1919 roku powraca do służby. Pod koniec roku 1919 przeszedł na stanowisko podprokuratora przy Sądzie Okręgowym w Grodnie i w związku z tym 11.11.1919 roku został zwolniony z funkcji Sędziego Śledczego.
August Sokolik
Ur. 23.02.1965 r. w Puńsku. Wykształcenie średnie. W roku 1891 zawarł związek małżeński z Julią Kuntce. W roku 1922 zdał egzamin komorniczy. 19 kwietnia złożył przysięgę i objął stanowisko Komornika przy Sądzie Okręgowym. 26.09.1925r. mianowany Sędzią pokoju w Sopoćkinach. 19.06.1925r. złożył ślub na sędziego pokoju. W okresie od 26.09.1925 do 9. 10. 1930r. sędzia pokoju w Sopoćkinach, przeniesiony w stan spoczynku. W roku 1929 odznaczony medalem 10 odzyskania Niepodległości. W roku 1919 sędzia pokoju w Puńsku. W 1921 roku przeniesiony do Sopoćkiń. Od 1.04. do 1922 roku gdzie został komornikiem, czasowo w 1921 roku zastępował też sędziego pokoju w II okręgu w Suwałkach.
Ignacy Podziewski
Urodzony 13.04.1871 roku w Leszczewie, gmina Huta, powiat suwalski. Żonaty od 1908 roku z Bronisławą Znoczyńską. Ojciec dwóch synów. Od roku 1895 absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Władający językiem polskim, rosyjskim, niemieckim. W służbie rosyjskiej od 1896 roku do 2.11.1918 roku.
W latach 1896- 1898 kancelista Warszawskiej Izby Kontroli państwa. Rachmistrz tej izby. Następnie do roku 1902 rewident. W latach 1902-1906 rewident Tyfliskiej Izby Kontroli. Do 1918 roku pomocnik zarządzającego. 18. 01. 1924 roku mianowany sędzią pokoju zapasowym w okręgu Sądu Okręgowego w Suwałkach. W 1924 roku delegowany czasowo do zajęć służbowych w Sądzie Pokoju I Okręgu w Suwałkach i Wydziale Odwoławczym Sądu Okręgowego. Zmarł 24.05.1928 roku.
Władysław Dytl
Urodzony 18.06.1982r. Od 1915 roku żonaty z Olgą Gerżabków. Ojciec 2 synów – Michała i Jerzego ( ur. 1917r, i 1920r.) Od stycznia 1916 roku do sierpnia 1917 roku w sądownictwie okupacyjnym .W latach 1917- 1923 Sędzia Pokoju, sprawujący urząd ubocznie . Był właścicielem majątku Kossów pow. Sokołowski. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie – studia rolnicze. Od 12.02.1923r. sędzia pokoju w Kossowie, w okręgu Sąd Okręgowego w Siedlcach – do 1931r. kiedy to Sąd ten skasowano. Dwukrotnie w Kossowie, gdy spaleniu uległ sąd, z własnych środków kupił meble dla sądu a także na kilka miesięcy przeniósł Sąd do własnego majątku, gdzie tymczasowo urzędował w roku 1921 . Następnie 18.05.1932r przeniesiony służbowo do Augustowa. Odmówił i nie stawił się, wobec czego został 08.09.1932r przeniesiony w stan spoczynku.
Chełmiński Józef Justyn – syn Kajetana i Franciszki, ur. 7 października 1863 r. w Augustowie. Po ukończeniu dwuklasowej szkoły miejskiej kształcił się prywatnie. Od 20 maja 1884 roku do 11 lipca 1890 roku był kancelistą w Sądzie Okręgowym w Suwałkach, od 12 lipca 1890 roku do 1 marca 1891 roku pełnił obowiązki sekretarza sądu, od 1 marca 1891 roku do 21 września 1894 roku był zarządzającym kancelarią prezesa sądu, od 21 września 1894 roku do 1 stycznia 1918 roku był komornikiem sądowym, ponownie po odzyskaniu niepodległości od 4 stycznia 1919 roku do 30 listopada 1926 roku. Udzielał się społecznie, był sędzią pokoju, prezesem Rady Miejskiej Suwałk w okresie międzywojennym, członek Zarządu Resursy Obywatelskiej w latach 1911-12, członek Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w latach 1908-1912. W 1895 r. poślubił Marię Eugenię z Grabczyńskich, która zmarła 27 grudnia 1923 roku. Pięcioro dzieci: Joanna (ur. w 1895 r.), Edward Leopold (ur. w 1897 r.), potem oficer 6 pułku strzelców konnych, Stefan (1899-1919), Zofia (ur. w 1903 r.), Maria (ur. w 1910 r.). Zmarł 4 grudnia 1928 r. w Suwałkach, pochowany na tamtejszym cmentarzu.
Inni prawnicy związani z suwalskimi sądami :
Władysław Smoleński ur. 12-04-1841r. w Łanowiczach. Odbywał aplikację przy Trybunale Cywilnym w Warszawie, a w okresie 1876r. – 1907r. pełnił funkcję adwokata przysięgłego, a 26 listopada 1907r. został sędzią gminnym II-go okręgu powiatu augustowskiego a 24-04- 1919r. został notariuszem przy Wydziale Hipotecznym w Suwałkach. Został mianowany również w-ce Prezesem Komisji Szacunkowej w Augustowie. Zmarł w Suwałkach 31-10-1927r.
Anatol Radliński ur. 22-08-1876r. w Suwałkach. Po ukończeniu Uniwersytetu Warszawskiego pracował jako urzędnik w Warszawskim Sądzie Okręgowym a 14-09-1904r. został mianowany sędzią śledczym w Sądzie Okręgowym w Uffie. W maju 1910r. w Charkowie. Od marca 1919r. był notariuszem przy Wydziale Hipotecznym SO w Suwałkach.
Judel Szapiro 1878- 1925.
Urodził się w guberni grodzieńskiej. Do 16 roku życia posługiwał się tylko językiem hebrajskim i żydowskim. Następnie wyjechał do Białegostoku, gdzie zaczął się uczyć języka rosyjskiego i ukończył szkoły. Obrońca przy Zjeździe Sędziów Pokoju w Suwałkach. W roku 1919 wystąpił o mianowanie go obrońcą i do roku 1925 pełnił takie obowiązki . Zmarł 3.09.1925 roku.
Jakub vel Jasma Goldberg.
Urodzony w roku 1898 – jako syn kupca Abrama Goldberga. Do I wojny ukończył 5 klas szkoły średniej. Po wojnie uzupełnił wykształcenie we Wszechnicy Polskiej. Od roku 1927 dyrektor banku Spółdzielczego w Szczuczynie. W roku 1930 zdał egzamin na obrońcę. W 1929 roku złożył wniosek o dopuszczenie go jako obrońcy na miasto Sejny. Wniosek został rozpoznany odmownie ( 18.12.1930r).
Mikołaj Gonecki – ur. 14.08.1877 roku w Smoleńsku. Absolwent gimnazjum klasycznego w Pskowie. Od roku 1902 absolwent Wydziału Prawa na Uniwersytecie Moskiewskim. W latach 1902- 1914 urzędnik w Piotrogrodzkiej Izbie Skarbowej, Urzędzie Kas Oszczędnościowych w Piotrogrodzie,referent kancelarii w Suwałkach. Wzięty do niewoli ( od 1914r. do 1918 roku w niewoli ).W 1918 r po uwolnieniu , Powiatowy Kierownik Urzędu Walki z Lichwą w Augustowie. Od 1919 do 1926 roku urzędnik starostwa augustowskiego. Od 1927 roku pracował w bankach jako prokurent i buchalter w Polskim Akcyjnym Banku Komercyjnym – Oddział Suwalski i Wileński Prywatnego banku Handlowego – Oddział Suwałki. W styczniu zdał egzamin przed sędziami Sądu Okręgowego w Suwałkach. Obrońca na lata 1926, 1927, 1928 w mieście Augustów. W roku 1928 poprosił o zmianę Augustowa na Sopoćkinie.
Marcin Orłowski
Zamieszkiwał w Sopoćkiniach. Od roku 1920 był obrońcą w sądach pokoju i wydziale odwoławczym Sądu Okręgowego w Suwałkach. Zmarł w lutym 1927 roku.
5. Pracownicy sądowi :
(na zdjęciu Sąd Grodzki w Suwałkach – w środku sędzia Krukowski)
Cyprian Ryszkiewicz, Józef Puczyłło, Alfons Sienkiewicz i Stanisław Bogłowski- sekretarze sądu okręgowego. Feliks Kulczyński, Jan Pietraszewski i Jan Siemiński- podsekretarze w sądzie okręgowym,starszy rachmistrz- Michał Chełmiński;Skarbnik –Andrzej Frąckiewicz i Józef Wnorowski,pisarz hipoteczny – Władysław Symonowicz ,starsi kanceliści – Helena Krzywobłocka, Eugenia Jaszczołtówna, Wacław Zagórski i Wacław Ceran ,kanceliści – Gabryel Blechman, Aniela Blechmanówna, Kazimiera Komorowska, Józef Komorowski, Aleksander Wnukowski, Anna Blechmanówna, Antoni Kochanowski, Berta Zene, Adolf Czerwonajcio, Stanisław Gallera, Roman Ryszkiewicz, Helena Krzywobłocka, Jan Siemiński, Jan Pietraszewski, Piotr Budryn,woźni sądowi :Józef Wierzbicki, Józef Krzywobłocki, Bolesław Mikulski, Franciszek Koncewicz, gońcy:Antoni Koncewicz, Michał Poniatowski, Izydor Pawłowski.
W urzędzie prokuratorskim pracował m.in sekretarz- Alfons Sienkiewicz i kancelistka Anna Rutkowska.
W sądach pokoju pracowali m.in : Teofil Buczyński, Władysław Rutkowski, Józef Wasilewski, Antoni Zaskiewicz, Wiktor Sobolewski, Halina Hoffmanowa, Bronisław Bernatowicz, Michał Stepszys, Jan Toczyłowski, Leon Grabiński, Maria Szwabińska, Konstanty Pawłowski, Józef Morawiecki, Zygmunt Wydro, Aleksander Aleszkiewicz.
Opracował Jacek Przygucki
Na podstawie akt sądu okręgowego w Suwałkach, akt policji państwowej w Suwałkach, starostwa suwalskiego znajdujących się w posiadaniu Archiwum Państwowego w Suwałkach oraz zdjęć z Muzeum Okręgowego w Suwałkach